W latach 40. XIX wieku niektórzy amerykańscy mechanicy broni zaczęli produkować broń palną z celownikami optycznymi. W 1848 roku Morgan James z Nowego Jorku zaprojektował rurowy celownik o tej samej długości co lufa, który był wyposażony w szklaną soczewkę w tylnej połowie i miał 2 celowniki do celowania. Później podobne przyrządy celownicze zastosowano podczas wojny secesyjnej. Ale prawdziwie praktyczna luneta narodziła się w 1904 roku, opracowana przez Carla Zeissa z Niemiec i używana podczas I wojny światowej. Podczas II wojny światowej luneta zaczęła dojrzewać.