Pochodzenie lunety, czyli celownika optycznego, jest trudne do zweryfikowania. Mówi się, że przynajmniej w Europie w XVI wieku podejmowano próby mocowania soczewek okularowych na kolbie. Napisano, że przed XIX wiekiem broń palna miała już przyrządy celownicze typu lunety, których można było używać do celowania w warunkach słabego oświetlenia. Lunety można podzielić na celowniki holograficzne, celowniki wewnętrzne czerwono-zielone oraz celowniki laserowe.